Merhaba, ben Gizem. Size hayat hikayemi anlatacağım biraz. Ben küçükken skolyoz hastasıydım skolyoz nedir derseniz kamburdum omuriliğim “S“ harfini almıştı. Ameliyat olacaktım çok korkuyordum ağlamıştım, 2 kere ameliyat oldum, nefes darlığım vardı doktor onun için bana hava gibi bir alet verdi onu azıma takınca rahat nefes alıyordum. Bir kaç gün onu taktım hastanede. Yoğun bakımda 17 gün kaldım, hastaneden çıktığıma çok sevinmiştim ama yine  ameliyat olacaktım. Bunun nedeni bir arkadaşım yanlışlıkla beni salıncaktan düşürdü ve kolum kırılmış gibi hissetim ama kolum kırılmadı sadece ağrıdı. Kolum çok acımıştı ve sırtımdaki metal oynamıştı ve onun için ameliyat oldum hastanede kaç gün kaldığımı hatırlamıyorum. Tuhaf tuhaf rüyalar görüyordum yoğun bakımda. Hep beni yürütmeye çalışıyorlardı, zar zor yürüyordum. Doktorlar beni çok seviyordu. Bir doktor amcayla balondan yüzler yaptık bir sürü tabi eldiven balondan çok güzel olmuşlardı tabi sonradan söndüler. Hastanede hep dışarı çıkmayı gökyüzünün o masmavi  bembeyaz bulutlarını görmek istedim, o mis gibi kokan  çiçeklerini koklamayı istedim. O sakinleştirici havanın sesini hep duymak istedim ve birkaç gün sonra hastaneden çıktım, korseyle dolandım. Belimi dik tutması içindi. Okula gidince bazı arkadaşlarım bana mektup yazmışlardı çok güzeldi . Mektuplarda ne yazdığını pek hatırlamıyorum ama o kağıtları hala saklıyordum. Ben evdeyken annem bana dedi ki seni çok özledim kuşum sen yokken ablan, teyzen, abin, ben yani annem ve babam   benim için çok ağlamışlardı. Bir de sen yokken ev o kadar sessizdi ki dedi… Nihayet korseden kurtuldum yani bir daha takmadım.

Ablamlarla evde bir kere korku filmi izlemiştik adı “mama“ yani anne adlı korku filmiydi ablam çok korkmuştu. Damla ablamın bağırtısından Büşra ablam korktu ışığı bile kapattırmadı çok korkmuştu ben hiç korkmadım. Çünkü ben mama`yı birkaç kere izledim  başka film açmadık televizyonu kapattık uyuduk. Uyurken bile hayaller kurardım belki biraz saçma gelebilir teyzemlerde kalığım günde sanki rüyamın içinde sıkışıp kalmıştım. Rüyamın içinde dört ayrı rüya gördüm uyanıp durdum uyandığımda korkmuştum yine ameliyat olacaktım. Bu sefer zayıf oldum ve yemediğim için  başka hastanede olacaktım benimle aynı yaşta aynı hastalıkta bir kız arkadaşım oldu. O da skolyoz hastasıydı. Onunla oyunlar oynadık telefonla resim çektirip video çektik ameliyat olacağımız gün ilk o girdi. Annesiyle babası çok ağladı ama ameliyat etmeden kızı geri getirdiler ameliyat başarısız geçer diye korktular. Beni de etmediler annem ve arkadaşım çok sinirlendiler

…

Devamı derginiz Türkiye Çocuk’ta, abone olmak için tıklayın.