Erol, pek korkak bir çocuktu. Karanlık tan ödü kopardı. Babası da onu daima bu kötü huyundan vazgeçirmek istiyordu. Onun için Erol’a bir akşam:
– Oğlum, yandaki odada gözlüğümü unutmuşum, git getiriver dedi. Erol, pek onurluydu, korkuyorum, gidemem diyemedi. Kalbe kuvvet olsun diye oyuncakları arasından, kaplanı alıp gitti. Fakat biraz sonra ağlamaklı bir sesle geri döndü:
– Babacığım, babacığım, dedi. Şu kaplan çok korkak, bir türlü gitmek istemiyor.

Devamı derginiz Türkiye Çocuk’ta, abone olmak için tıklayın.