Diğer Bilmeceler
Yer altında püsküllü derviş. *Pırasa
On kareş, Onunun da üstünde taş. *Parmaklar, tırnak
Sesi uzun, kendi kısa. *Horoz
Bahçede bağlı bohça *Lahana
Sarı saçakta, Kar tarlası, Zordur toplaması. *Pamuk
Canı var, kanı yok. *Kelebek
Ben giderim, o gider, Üstümde tik tik eder. *Kalp
#Bilmece, #Bilmeceler, #TürkiyeÇocuk, #TürkiyeÇocukDergisi, #ÇocukBahçesi
Temel otobandan giderken birden bir kaza görür.. Hemen durur bakar ki iki kamyon çarpışmış, şoförlerin ikisi de yerde yatıyor.. Biri kıvranıyor, öbürü sessiz. Temel hemen sessiz olanın yanına gider, bakar ki adam ölmüş. Bağıran adama dönerek:
-Yahu senun yaptuğuna bak.. Adam öldi sesi çıkmayi senin bi bacağun kırıldi diye gürültüye bak…
sevgi sonsuz bir hece
bir olun gündüz gece
kulluk tacı en yüce
kul her dem şükürde
yoktan geldik var olduk.
alemlere yar olduk
haktan geldik nur olduk
biz allah a kul olduk
ibadet edelim
Allah a kulluk edelim
Allaha inanalımki
zorlukları geçelim
kimi sağa gider kimi sola
hangisi türkiye çocuksa
biz çocuklar oraya.
Rabia arvas bilge kağan
ilköğretim okulu-adana
İhtiyarın biri, kaldırım üzerinde iki kişinin inşaat çalışmasını izliyor. Adamların biri işaretli bir bölümü kazıyor. Diğeri hiç bir işlem yapmadan, tekrar kapatıyor. İhtiyar bu işçileri epey izledikten sonra dayanamayıp soruyor.
-Evlâdım siz ne yapmaktasınız?
-Hee.. Biz mi? Biz ağaç dikiyoruz.
-İyi ama, o kadar yer kazdınız. Hiçbir ağaç dikmeden tekrar kapattınız. Bu nasıl ağaç dikmek?
-Amca, biz aslında üç kişiyiz. Ben kazarım. Sonra Mehmet ağaç diker. Selami de tekrar kapatır.
-Peki ağaçlar nerde?
-Bizim Mehmet bugün izinli. Biz işimize devam ediyoruz. Onun işini de yapacak değiliz ya….
Hoca ile karısı bir göl başına çamaşır yıkamaya giderler. Çamaşırı şöyle bir tarafa koyup tertibat alırken bir kara karga sabunu alıp uçar. Karısı Hoca’ya bağırır:
Yetiş, ayol, karga sabunu kaptı!… Hoca sükûnetle cevap verir:
Hiç tınma! Baksana, onun üstü bizden daha kirli. Bırak, bu sefer de o yıkansın…
#BuSeferDe OYıkansın #çocukbahçesi #türkiyeçocuk
Hoca bir köyde misafir olur. Bir kaç gün sonra heybesi kaybolur.
Hoca köy ağalarına:
– Bana bakın, der. Heybeyi bulursanız, bulun, der. Yoksa ben yapacağımı bilirim!
Köy ağalarını bir telâş alır. Köylüleri sıkıştırırlar, sonunda heybe bulunur. Ağalardan biri merak eder, Hoca’ya sorar:
Hoca Efendi, Heybe bulunmasaydı, bize ne yapardın? der.
Hoca:
– Size yapacağım bir şey yoktu. Evde eski bir kilim vardı. Onu bozup karıya heybe yaptırırdım, der.